Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ Μ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

Εγώ φιλαράκο που λες, όντας λιγάκι αντικοινωνικός και διαμένων για αρκετά χρόνια στη γνωστή σε όλους μας διασταύρωση Αγαμήτου & Απηδήχτου γωνία, έκατσα και σκέφτηκα το κάτι παραπάνω κι έβγαλα να πούμε τα συμπεράσματά μου.
Ποια είναι τα ωραία τούτης της ζωής ρε μάγκα; Μπας κι είναι το πρωινό ξύπνημα και το μεροδούλι-μεροφάι; Μπας κι είναι η εκτέλεση της κάθε αγγαρείας του κάθε ξενέρωτου αφεντικού που δεν έχει δουλέψει ούτε μισή μέρα στη ζωή του και του άφησε κληρονομιά την επιχείρηση ο daddy για να παίζει; Μπας κι είναι το αποχαύνωμα που σου ποροκαλείη ελληνική τηλεόραση; Μπας κι είναι η η λάτζα και η σκοπιά του στρατού;
Δε νομίζω ρε μαγκίτη. Εγώ τα σκέφτηκα κι έτσι, τα σκέφτηκα και γιουβέτσι. Και που κατέληξα; Στο ότι όλα τα ωραία σε τούτη τη ζωή αρχίζουν από Μ . Κι αυτά εγώ τα βάφτισα : Τα τέσσσερα Μ της ύπαρξης.
-Σώπα ρε μόρτη ,θα μας κουφάνεις.
-Ναι ρε κλεφτρόνι σου λέω, διάβασε και θα με θυμηθείς.

1) Μουνί
Τι θα ήταν ετούτη η ζωή χωρίς το μουνί ρε κολλητέ; Κι όταν λέμε μουνί δεν εννοούμε μόνο το συγκεκριμένο όργανο, τη μήτρα στα πολιτισμένα, αλλά και το λωκό και τα μπαλκόνια και τα μπουτάκια και τα χειλάκια και τα χαμουρέματα στην παραλία και τα μαλλιοτραβήγματα και τις ζήλιες και τους χωρισμούς και τις επανενώσεις. Καλή φάση ρε φίλε, βγάζεις γούστα. Και μιας και κάνουμε καλή κουβεντούλα θα σου πω κι ένα ανεκδοτάκι :
Ρωτάει τα παιδιά η δασκάλα στο σχολείο :
Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στη ζωή; Το ένα λέει η θάλασσα, το άλλο λέει η παιδική χαρά,το παράλλο λέει τα γλειφιτζούρια και πάει λέγοντας το θέμα μέχρι που ένα πετάγεται και λέει: ΤΟ ΜΟΥΝΙ !
Τα παίρνει στο κρανίο η δασκάλα και του λέει: Αύριο θα 'ρθεις με τον πατέρα σου. Πάει την επόμενη ο πατέρας και του λέει η κυρία: Χτες ρώτησα τα παιδιά ποιο είναι το πιο ωραίο πράγμα στον κόσμο και ο γιός σας ξέρετε τι μου απάντησε;Το Μουνί.
Και τότε της λέει ο πατέρας: Ε καλά μικρό παιδάκι είναι,που να ξέρει ότι είναι ο κώλος;
Χα,χα γελάσαμε, πάμε παρακάτω.

2) Μηχανή-Μοτοσυκλέτα-Μοτοσακός
-Όπα ρε φίλε μ'έφτιαξες.
-Άμα σου λέω ρε φίλε!Μηχανή μάγκα μου.
Καβαλάς επάνω, κρανάκι Shoei ή Arai, μπουφανάκι Dainese, μποτάκι απ' τη λαική μισοτιμής και νομίζεις ότι ο μισός πλανήτης καμαρώνει εσένα κι ο άλλος μισός τη μηχανή σου. Αυτό βέβαια δεν ισχύει, αλλά χαλάλι, εσύ το νομίζεις και γουστάρεις που το νομίζεις. Γιατί έτσι ειν' η μηχανή ρε φίλε. Σε φτιάχνει, πως το λένε το λοιπόν; Και δε σου λέω άμα είσαι αλάνι και πετυχένεις και κάνα καλόμπαντιλίκι ή σουζίδι. Εκεί νομίζεις ότι σε καμαρώνουν ακόμα κι οι πέτρες. Αυτό βέβαια δεν ισχύει, γιατί οι περισσότεροι σκέφτονται :
να αυτά κάνουν τα κωλόπαιδα και σκοτώνονται, αλλά χαλάλι, εσύ άλλα νομίζεις και γουστάρεις που τα νομίζεις. Και μιας και λέμε για μηχανοκίνητα θα σου πω και για τους αμαξάκηδες που την ίδια στιμή που οδηγάνε (;) μιλάνε στο κινητό, αλλάζουν σταθμό, η γκόμενά τους τους πιπώνει, τρώνε σαντουιτσάκι και ανάβουν και τσιγάρο. Κατά τ'άλλα οι μηχανόβιοι είναι οι επικίνδυνοι. Άσε που άμα δεν έχουν πινακίδα είναι σίγουρα τσαντάκηδες.
Όπως και να χει ρε φίλε η μηχανή είναι και γαμώ. Σου δίνει ένα πρωτόγονο αίσθημα ,είσαι δεμένος μαζί της σα να ναι το πιστό σου άλογο, ο Βουκεφάλας σου.
Όχι ,πες, αν ήμασταν στο 1800 εσύ τι θα διάλεγες, άλογο ή κάρο;;

3) Μουσική
Σαν τώρα το θυμάμαι ρε δικέ μου. Εννιά με δέκα χρονών μπόμπιρας πρέπει να ήμουνα όταν πρωτάκουσα Nirvana, Metallica και Guns 'n Roses. Και γούσταρα τρελά. Αφού άμα κανονίζαμε να παίξουμε ξύλο με τον μικρότερο αδερφό,έβαζα πρώτα ένα τραγουδάκι να ανέβει η ανδρεναλίνη και μετά δώσε μπουνίδια και κλωτσίδια. Το κακό ήταν βέβαια ότι έχανα χρόνο μέχρι να κάνω εκείνο το κόλπο του Καράτε Κιντ και τις έτρωγα,αλλά χαλάλι , η προσπάθεια μετράει (έτσι μου είπανε να λέω). Καλή φάση η μουσική ρε φίλος, σου αλλάζει την ψυχοσύνθεση σε χρόνο ντε τε. Σηκώνεσαι το πρωί και θες να τσιτώσεις ,βάζεις λίγο Hendrix.
Γυρνάς σπιτάκι το μεσημέρι (αυτό παλιά, τώρα πάει βράδυ, οικονομική κρίση σου λέει) , θες να χαλαρώσεις ,να τσιμπήσεις τίποτα ,όχι να σε πάρει και ο ύπνος όμως, οπότε βάζεις κάνα δισκάκι Pink Floyd. 'Εχει πάει αργά ,οπότε ή αράζεις ή πας προς τα έξω. Αν είσαι για να αράζεις, στρίβεις το έτσι σου, βάζεις λίγο Ambient (δεν έχει σημασία ποιο,όλα ίδια είναι) και άντε τσίου, πέφτουν οι ασφάλειες γλυκά και όμορφα. Αν πάλι είσαι για έξω και πάλι το στρίβεις το έτσι σου αλλά το συνοδεύεις και μ'ενα Johnie δωδεκάρι και χώνεις λίγο d'n'b για ν'ανέβεις. Ντύνεσαι σχεδόν χορεύοντας και είσαι 99% σίγουρος ότι θα γυρίσεις σπίτι με γκομενάκι σαν κι αυτό που έβλεπες στην τσόντα το απόγευμα και τον έπαιζες, αν και κατά βάθος ξέρεις ότι και πάλι μόνος σου θα γυρίσεις και θα τον ξαναπαίξεις. Αλλά δεν τρέχει κι αύριο μέρα είναι και άμα είναι και λίγο καλύτερη η φάση της την πέφτεις,ναι μωρέ ξέρω, χτες δεν ήταν κατάλληλη η στιγμή, ήταν ένα τασάκι ανάμεσά σας και σας χάλαγε την ατμόσφαιρα. Για να μην ξεφεύγουμε όμως,γιατί η μουσική είναι το θέμα μας σε αυτήν την παράγραφο, εγώ έχω να δηλώσω ότι χωρίς τη μουσική θα σας είχα αφήσει χρόνους. Δεν θα σας ζάλιζα και τ'αρχίδια στην τελική-τελική με τη γκρίνια μου, τα γραφτά μου και την κιθάρα μου, αλλά τώρα θα με ανεχτείτε. Η μουσική σε κάνει να δεις τα πράγματα αλλιώς, σε εξιτάρει, σε χαλαρώνει , σε ταξιδεύει ή σε προσγειώνει. Και αυτό δεν το λέω μόνο εγώ, το λέει κι ο Μπάμπης ο Σουγιάς, κι ο Άγγελος ο λογοδοσμένος,ο σαξοφωνίστας ντε, κι ο Γιαννάκης από τη Νίκαια με τη χιλιάρα κι άλλοι πολλοί αλλά βαριέμαι να τους γράψω όλους.

4) Μαριχουάνα-Μπάφος
-Όπα μάγκα η υπόθεση σηκώνει ένα γαράκι.Γεια μας..
Ότι και να πούμε γιαυτό το θέμα είναι λίγο δικέ μου. Για τη Μαριχουάνα ή χόρτο κοινώς, μπορούμε να λέμε με τις ώρες-ή να στρίβουμε με τις ώρες. Θα πούμε όμως πέντε πραγματάκια ξεκινώντας με μια μικρή αναφορά στη Βίβλο.
Όταν λοιπόν μάγκα ο Θεούλης είχε φτιάξει όσα είχε φτιάξει
λέει στον Αδάμ:
Λοιπόν μαγκίτη, σου έχω τόσες φυτείες εδώ, κάτσε και στρίβε και πίνε μαζί με το γκομενάκι σου και για τις υπογλικαιμίες τόσα φρούτα έχεις , θα βολευτείς. Αλλα τα κοκόρια να ξέρεις είναι για την πάρτυ μου. Έτσι έχουν τα πράγματα δικέ μου. Κουβέντες καθαρές και ματσακονιασμένες .Σου ξηγιέμαι και κανόνισε την πορεία σου.
Να σου όμως η Εύα που με το χόρτο ντάγκλαρε και βαριότανε μετά τα πρόστυχα του Αδάμ, το έβαλε στο μάτι το κοκό. Κάνει τις μαλαγανιές της, τον ρίχνει το φλώρο, ρουφάνε το κοκόρι, τους τσακώνει ο Μεγάλος και από τότε για τιμωρία το χόρτο ποινικοποιήθηκε. Και τώρα τα αλάνια ψάχνουν από δω κι απο κει να γίνουν και κουβαλάνε τα τσιγαριλίκια με την ψυχή στο στόμα μην και πέσουν πάνω σε κάναν τσοσμπά. Όπως και να χει το πράγμα,το χορταράκι είναι ωραίο και για αυτούς που το πίνουν και γιαυτούς που δεν το πίνουν. Οι μεν γελάνε με τα πάντα, οι δε γελάνε με τα χάλια των μεν. Στρίβεις ένα γαράκι κι αγαπάς όλο το κόσμο. Για ν αγαπήσεις έτσι με αλκοόλ πρέπει να πιεις ίσα με μισό μπουκάλι Vat69 κι άμα σηκωθείς το πρωί για δουλειά κι είσαι νορμάλ, εμένα να μου τρυπήσεις τη μύτη με ταβανόπροκα σκουριασμένη. Το πιο πιθανό είναι να σηκωθείς με ένα στομάχι λες κι έχεις ρίξει μέσα του ακουφόρτε, ένα κεφάλι που βουίζει σαν καμπάνα τη Μεγαλοβδομάδα και το κωλάντερο τίγκα από ζουμί που όμως δεν προλαβαίνεις να το αδειάσεις γιατί ήδη έχεις αργήσει στη δουλειά,αλλά ούτε κι εκεί θα το αδειάσεις γιατί αν το κάνεις θα βρωμίσουν δυο τετράγωνα και δε λέει. Οπότε περιμένεις μέχρι να πας στο σπίτι, αλλά τόσες ώρες που περάσανε πάει, έσφιξε το θέμα, τώρα σου χει κοπεί και η όρεξη παρότι πεινάς σαν να χεις να φας έξι μήνες.Τεσπά, είναι λεπτό το ζήτημα και δε μπορούμε να μιλάμε και πολλή ώρα γιαυτό,
μπορεί να φάμε και καμιά σφαίρα από κείνες που κάνουν ελλειπτικές τροχιές και σπόντες κιόλας .

Τώρα θα σκέφτεσαι τι μαλακίες μας τσαμπουνάει ετούτος και το παίζει(ς) ιστορία και δύσκολος και με κοιτάς με μισό μάτι. Είναι που 'μαι κοντός ρε και δεν το γεμίζω ολόκληρο.
Τσίου.